-
1 podarować
-uję, -ujesz; vt perfpodarować coś komuś — ( dać w prezencie) to give sth to sb as a present; ( przebaczyć) to forgive sb sth
* * *pf.1. (= dać w prezencie) give; podarować coś komuś give sth to sb as a present.2. (= zrezygnować z jakiegoś należnego sobie świadczenia) give up; ( dług) remit; podarować komuś karę pardon sb; podarować coś komuś forgive sb sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podarować
-
2 prezent
сущ.• гостинец• дар• дарование• подарок* * *prezen|t♂, Р. \prezenttu подарок;dać w \prezentcię подарить, сделать подарок; otrzymać w \prezentcie получить в подарок
+ dar, podarunek, upominek* * *м, P prezentuпода́рокdać w prezencie — подари́ть, сде́лать пода́рок
otrzymać w prezencie — получи́ть в пода́рок
Syn: -
3 podarować
podarować [pɔdarɔvaʨ̑]vt perf1) ( dać w prezencie)\podarować komuś coś jdm etw schenken2) ( przebaczyć)\podarować komuś winę jdm [die Schuld] vergeben [ lub verzeihen]3) ( zrezygnować)\podarować komuś dług jdm Schulden erlassen4) ( zrezygnować)to możesz sobie podarować das kannst du dir schenken [ lub sparen] -
4 prezent
-tu, -ty; loc sg - cie; mpresent, gift* * *migift, present; prezent urodzinowy birthday gift l. present; dać/dostać coś w prezencie give/receive sth as a gift l. present; to będzie dobre na prezent it'll make a good gift; obsypać kogoś prezentami shower sb with gifts.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > prezent
-
5 prezent
Geschenk ntdać [komuś] coś w prezencie [jdm] etw schenkendostać [od kogoś] coś w prezencie [von jdm] etw geschenkt bekommen -
6 prezen|t
m (G prezentu) present, gift- dostać coś w prezencie (od kogoś) to get a. receive sth as a present (from sb)- zrobił jej prezent i kupił futro he bought her a fur coat as a present- na prezent kupiła mu zegarek she bought him a watch as a present- nowożeńcy zostali obsypani prezentami the newly-weds were showered with presentsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > prezen|t
См. также в других словарях:
prezent — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. prezentncie {{/stl 8}}{{stl 7}} to, co się komuś daje za darmo, zwłaszcza przy jakiejś okazji; dar, podarek, upominek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prezent imieninowy. Dać w prezencie bombonierkę, książkę. Dostać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, daję, daje, dawaćwaj {{/stl 8}}– dać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XIa, dam, da, dadzą, daj, dany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czynić kogoś właścicielem lub odbiorcą rzeczy, którą się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
darować — dk IV, darowaćruję, darowaćrujesz, darowaćruj, darowaćował, darowaćowany darowywać ndk VIIIa, darowaćowuję, darowaćowujesz, darowaćowuj, darowaćowywał, darowaćowywany 1. «dać na własność; ofiarować, podarować» Darować komu jakiś drobiazg, książkę … Słownik języka polskiego
posłać — I dk IX, poślę, poślesz, poślij, posłaćsłał, posłaćsłany posyłać ndk I, posłaćam, posłaćasz, posłaćają, posłaćaj, posłaćał, posłaćany 1. «wyprawić kogoś dokądś, do kogoś w jakimś celu, z jakimś poleceniem; polecić komuś, żeby załatwił gdzieś… … Słownik języka polskiego
prezent — m IV, D. u, Ms. prezentncie; lm M. y «podarunek, upominek» Prezent gwiazdkowy, imieninowy, urodzinowy, ślubny. Kosztowny, tani, miły, praktyczny prezent. Dać, ofiarować, wręczyć, zrobić komuś prezent. Dostać coś w prezencie od kogoś. Kupić,… … Słownik języka polskiego
darować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Ia, darowaćruję, darowaćruje, darowaćany {{/stl 8}}– podarować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dać coś komuś w prezencie; ofiarować : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
